สยามรัฐออนไลน์ 24 พฤศจิกายน 2561 10:34 น.
อำนาจอธิปไตย หมายถึง อำนาจสูงสุดของการปกครองประเทศ แบ่งออกเป็น 1. อำนาจนิติบัญญัติ 2. อำนาจบริหาร 3. อำนาจตุลาการ อำนาจนิติบัญญัติ หมายถึง อำนาจหลักคือการออกกฎหมาย ยกเลิก แก้ไข หรือเพิ่มเติมกฎหมาย โดยมีพระมหากษัตริย์ทรงใช้อำนาจนิติบัญญัติผ่านทางรัฐสภา เป็นอำนาจที่ใช้ในการควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน อำนาจบริหาร หมายถึง อำนาจในการบริหารประเทศให้เป็นไปตามกฏหมาย โดยมีพระมหากษัตริย์ทรงใช้อำนาจบริหารผ่านทางคณะรัฐมนตรี ซึ่งคณะรัฐมนตรีประกอบด้วย นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรี คณะรัฐมนตรีมีอำนาจหน้าที่ที่สำคัญดังนี้ 1. กำหนดนโยบายในการบริหารราชการแผ่นดิน 2. นำกฎหมายที่ออกโดยรัฐสภามาดำเนินการให้มีผลบังคับใช้ 3. ควบคุม ดูแล ประสานงานการบริหารราชการส่วนกลาง 4. ดำเนินการต่าง ๆ เกี่ยวกับการต่างประเทศ คณะรัฐมนตรีหรือรัฐบาลมีทั้งหมด 36 คน ประกอบด้วยนายกรัฐมนตรี 1 คน และรัฐมนตรีอีกไม่เกิน 35 คน อำนาจตุลาการ หมายถึง อำนาจในการวินิจฉัยตัดสินคดีความต่างๆ หรือตัดสินข้อพิพาท หรือตัดสินลงโทษผู้กระทำผิด เพื่อรักษาสิทธิและเสรีภาพของประชาชนให้เกิดความยุติธรรมกับทุกฝ่าย โดยพระมหากษัตริย์ทรงใช้อำนาจตุลาการทางการศาล ศาลแบ่งเป็น 4 ประเภทคือ 1.
ในระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข การแบ่งแยกอำนาจมิได้ หมายความว่า องค์กรผู้ใช้อำนาจทั้งสาม คือ ฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร และฝ่ายตุลาการจะต้องมีอำนาจเท่าเทียมกัน โดยอำนาจใดอำนาจหนึ่งอาจอยู่เหนืออีกอำนาจหนึ่งได้และอีกฝ่ายหนึ่งก็มีขั้นตอนในการลดอำนาจของอีกฝ่ายตามที่รัฐธรรมนูญได้ให้ไว้ อาจกล่าวได้ว่า การถ่วงดุลอำนาจมักเป็นเรื่องของอำนาจนิติบัญญัติกับอำนาจบริหาร
เพราะว่าการที่จะเขียนไว้ในรัฐธรรมนูญทุกฉบับว่า "อำนาจสูงสุดที่ใช้ในการปกครองประเทศนั้นเป็นของประชาชน" ดูออกจะเป็นตลกฝืดๆ ที่โกหกพกลมไปเรื่อยๆ เพราะประชาชนส่วนใหญ่ดูจะไม่มีอำนาจในการปกครองประเทศเลยนอกจากประชาชนส่วนน้อยจำนวนไม่ถึง 1% ของประชาชนชาวไทยทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นนายทหารระดับสูงทั้งนั้นที่มีอำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ นี่ว่ากันตามประวัติศาสตร์ตั้งแต่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อ พ. ศ. 2475 กันมาเลยทีเดียว ทีนี้เรามาว่ากันถึงความเป็นมาเป็นไปของ "อำนาจอธิปไตย" กันดีกว่า แบบว่ารู้ประวัติความเป็นมาของอำนาจอธิปไตยแล้วจะได้เข้าใจจริงๆ กันเสียทีว่าทำไมรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยถึงตะบี้ตะบันเขียนลงไปทุกฉบับว่า "อํานาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย" เนื่องจากความรู้ทางวิชาการของภูมิภาคยุโรปตะวันตกมีอิทธิพลต่อความเชื่อและความรู้สึกนึกคิดของชาวโลกปัจจุบันโดยเฉพาะเรื่องอำนาจอธิปไตย (Sovereignty) นี้บัญญัติขึ้นโดยนายฌอง โบแดง (Jean Bodin) ชาวฝรั่งเศสเมื่อประมาณ พ.
เฉลย แนวข้อสอบรับตรงนิติศาสตร์ ม. ธรรมศาสตร์ ข้อ.
หน้าหลัก > พจนานุกรมทั้งหมด > แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน > อธิปไตย อธิปไตย อธิปไตย [อะทิปะไต อะทิบปะไต] น. อํานาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty). ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน อธิปไตยภาษาอังกฤษ อธิปไตยภาษาไทย อธิปไตยความหมาย Dictionary อธิปไตยแปลว่า อธิปไตยคำแปล อธิปไตยคืออะไร ความหมายของ อธิปไตย จากพจนานุกรมเล่มอื่นๆ
มีการปกครองบริหารประเทศแบบยุติธรรม
บอล วัน นี้, 2024 | Sitemap